2022

Eind 2021 (kerst) gooit corona weer roet in het eten en gaat Nederland weer op slot; scholen dicht, avondklok, mondkapjes, 1,5 meter afstand enz. Bah. Een saaie kerstvakantie en oud/nieuw. Gelukkig komt papa in januari een paar dagen naar Nederland; dat is fijn. Hij is er ook nog als je weer terug moet naar het ziekenhuis om de pin, die stevigheid hefet geboden in je elleboog, er weer uit moet. Je ziet heel erg tegen deze operatie op, maar het gaat beter dan de eerste keer, ook de narcose en vooral het bijkomen erna. Je hoeft weer geen nachtje te blijven en kan snel daarna weer alles doen met je arm. Jippie weer voetballen en op tijd voor de wintersport! Je krijgt ook je definitieve schooladvies: vwo, knap hoor! Papa is er via een teams-verbinding bij als je met mama naar school gaat voor dit gesprek met meester Maarten en juf Christa. Je gaat je inschrijven bij het Rodenborch.

Met carnaval gaan we op wintersport; heerlijk dat dit weer kan na corona. We gaan naar ons vertrouwde plekje op de camping bij Margreeth waar ook de rest uit Rosmalen is (familie van der Meijs, Vaart, Meijer enz.). Gezellig! Gek wel zo zonder Roos weer op vakantie; die is weer jaloers. We trekken er ook in de meivakantie op uit; deze keer gaan we met de trein naar Berlijn; een prachtige stad waar we ook weer een fietstocht maken (en veel wandelen). Dan nadert het einde schooljaar: de laatste wandel3-daagse (10 km rennen!), een voetbaltournooi, schoolkamp groep 8, je 12e verjaardag, het SJV Gala, een klassenfeest en de musical. Bij het schoolkamp kom ik met Lieke jou bang maken bij het enge laantje. Je herkent mij niet in eerste instantie maar loopt er stoer doorheen.

Tja en dan het echte afscheid van de basisschool; je bent er echt klaar voor. Waar sommige klasgenootjes nog erg emotioneel zijn en met de gedachte dat je sommige van je vriendjes niet meer of veel minder zult zien, lijk jij geen moeite te hebben. Je gaat als enige naar het VWO op het Rodenborch en gaat het daar wel zien. Eerst nog een mooie zomervakantie voor de boeg waarin Roos terugkomt en je met papa en je zussen naar Bali gaat. Lieve Teun, hier stopt ook deze blog; die ik tot de brugklas vanaf je geboort eerste dagelijks, toen wekelijks, toen maandelijks en later een paar gebeurtenissen samen gepakt, altijd met veel plezier heb geschreven. Ik hoop dat je er later met veel plezier en vooral goede, fijne herinneringen naar terug zult kijken. Dag kleine, grote vent van me op de blog!

Nieuwe schooljaar

Jouw laatste jaar op de Hobbit is aangebroken; naar groep 8 met (weer!) meester Maarten. Groep 8; eindelijk schoolkamp, eindcito (of IEP-toets tegenwoordig), musical enz. Je hebt er zin in en groeit dit schooljaar echt naar afscheid nemen; je bent klaar voor nieuwe belevenissen, vrienden, leraren enz. In de herfstvakantie ga je met mama en Lieke naar Parijs. We gaan eerst een paar dagen naar Euro Disney; fantastisch! Behalve snelle en gave attracties is het ook een prachtig, verzorgd park. We hebben een appartement vlakbij de metro, waardoor we snel in het park zijn en de laatste 2 dagen ook nog Parijs in kunnen. Daar maken we veel kilometers, want mama zegt steeds als jullie de metro willen nemen....nog een klein stukje lopen, het is maar 1 halte. Poeh, onze benen zijn wel op na 3 dagen Euro Disney ervoor. We doen ook mee aan een fietstour met een aardige Nederlandse gids; leuk hoor, zo door Parijs fietsen, langs de Seine, het Louvre, de Eifeltoren (natuurlijk gaan we er op: via de trap!). Het is een ontzettend leuke herfstvakantie met een mooie mix van cultuur (stad Parijs) en plezier (Euro Disney). Roos baalt vanuit Amerika dat ze dit moet missen, maar we ontvangen wekelijks ook gave foto's van wat Roos allemaal doet en meemaakt, dus we hebben geen medelijden.

Bij OJC zit je in team J013 3 en krijg je training van Dirk; je hebt daar een leuke klik mee en zit weer bij veel bekenden van vorig jaar in een team. Mama probeert om de week te komen kijken, want wil ook bij Lieke (hockey) kijken af en toe. In oktober wordt mama gebeld door school dat je buiten op het schoolplein bent gevallen tijdens een duw, woordenwisseling met een klasgenoot. Mama is toevallig thuis en rent meteen naar school. De ambulance is ook al onderweg. Je rilt,trilt,gilt en huilt onophoudelijk en grijpt naar je elleboog. Na wat checks, pijnstillers en een telefoontje naar het ziekenhuis rij je met mama naar het Jeroen Bosch ziekenhuis. Daar begint het lange wachten op de spoedeisende hulp. Lieke, Roos en papa zijn op de hoogte gebracht en maken zich uiteraard grote zorgen. Het blijkt al snel om je elleboog te gaan, verder is alles goed. Er worden foto;s gemaakt en na lang wachten is een vervelende breuk zichtbaar. Wel of niet opereren? De artsen twijfelen en willen eerst een (enorm pijnlijke!) poging doen om hem 'recht' te zetten. Dit lukt niet echt goed, dus toch een operatie. 's avonds laat mag je naar huis, maar we moeten ons de volgende ochtend om 07.30 melden op de kinderafdeling. Daar wordt je klaargemaakt voor de operatie; je hebt ontzettend veel pijn.

Je bent bang voor de narcose en het infuus dus brengen ze je onder narcose met een 'kapje' op je mond/neus. Mama mag er in de operatiekamer bij zijn totdat je 'slaapt'. Als je in de uitslaapkamer bent komt mama weer terug. Daar ben je volledig in paniek en in de war en krijs je het uit; iedereen die daar 'uitslaapt' is wakker! Het is naar om te zien voor mama, maar ze kan niets doen; de artsen zorgen goed voor je en geven je steeds pijnstilling bij. Als je uiteindelijk wat rustiger bent mag je naar de gipskamer. Onderweg word je misselijk en moet je overgeven. De rest van de dag blijf je op de kinderafdeling om bij te komen. Als je niet meer misselijk bent en de pijn wat onder controle is mag je (gelukkig) nog naar huis. Fijn dat je niet in het ziekenhuis hoeft te blijven. Je bent snel weer de oude'de pijn wordt minder en je kunt met je arm in het gips prima overweg. Helaas mag gym en voetbal niet; maar je gaat trouw mee als supporter van je team op de zaterdagen. Hopenlijk is het gips er af als we op wintersport gaan met carnaval!?

11e Verjaardag & einde schooljaar

Het is (zoals gewoonlijk) prachtig weer als je 11 jaar wordt; we vieren het buiten in de tuin met familie en er is ook nog een kinderfeestje met Timon, Bram, Jack en Mathieu Aan het eind van groep 7 heb je je praktijk-fiets-examen. De route heb je samen met mama al een paar keer gefietst, maar op de dag van het examen moet je het zelf doen. Onderweg staan vaders en moeders aan de kant van de weg om te checken of je wel je hand uitsteekt, voorrang verleend enz. Je bent met vlag en wimpel hiervoor geslaagd. Sowieso ben je een keurige fietser; je fietst al vanaf 4 jaar dagelijks naar school dus bent ook erg vertrouwd met het verkeer. Toen je trouwens net kon fietsen en nog niet op school zat fietste je altijd naast (of voor!) mama als ze een rondje van 5 km ging hardlopen; super knap.

In de klas ben je bijna in de laatste schoolweek aan de beurt voor jouw spreekbeurt. Deze doe je dit keer over....Hong Kong. Ook al ben je erg zelf nog nooit geweest, papa woont er nu dus die kan je via teams helpen en natuurlijk ben je geinteresseerd in deze wereldstad in China. Je doet het super goed hoort ook mama terug van meester Maarten en lezen we later in je rapport. In de zomervakantie komt papa weer naar Nederland en gaan jullie een paar dagen naar Knokke naar het appartment van een vriend van papa. Daar gaan jullie veel uiteten, huren een electrische step en flaneren op de boulevard in een cabrio. Met mama ga je niet meer op vakantie, maar ondernemen we dagjes leuke dingen; naar de film, karten, boulderen, bowlen en uiteten en je gaat een week op watersportkamp in Friesland met Lieke. Je gaat een dagje kiten, zeilen, surfen: allemaal samen met Lieke en 1 begeleider; bijna prive les. Je hebt een erg leuke week gehad.

Aan het eind van de zomervakantie nemen we afscheid van je grote zus Roos: zij gaat voor 10 maanden naar Amerika, Spokane (high school). Tja, ga je haar missen? Gelukkig is Lieke er nog!