Week 4

Je bent echt in een tropische eerste maand ter wereld gekomen! Het blijft enorm warm de hele week. Ook wel weer gemakkelijk want je hoeft alleen maar een romper aan elke dag; geen gehannes met lange mouwen, jassen, dekentjes enz. Mama voedt jou bijna de hele dag lekker buiten, achter het huis met uitzicht op het water, de bootjes, natuur, en meerkoetennest onder onze vlonder. Hoezo genieten?
Deze week gaan we voor de eerste keer officieel naar het consultatiebureau. De arts bekijkt jou, je wordt gewogen en gemeten en we krijgen ook te horen dat jij (preventief) een echo moet maken in het ziekenhuis ivm eventuele heupdysplasie (omdat Lieke dit heeft gehad) als je 3 maanden bent. Je weet ruim 4500 gram; super dus!
Renske, de moeder van Sara bij Roos uit de klas komt nog langs met haar dochter Suze. Die is 5 weken ouder dan jij en het is leuk om te zien wat zij al meer kan/doet in die paar weken. Meest opvallendste vind ik dat zij al zo veel tevreden wakker is en goed kan rondkijken. Sinds deze week zie ik ook dat jij al meer wakker bent en je hoofd draait naar waar je geluid hoort.
Geen bijzonderheden verder; alles ziet er goed uit bij jou vindt de dokter (en dat vinden jouw mama en papa ook!).We gaan geregeld met het bootje varen deze week. Soms huil je heel hard (foto), maar over het algemeen weten de klotsende golfjes jou wel rustig te krijgen. Terwijl jij dan ligt te doezelen springen jouw grote zussen zo over de rand van de boot het water in en zwemmen we soms alle 4 tegelijk om de boot.
Oom Bart komt voordat hij op vakantie gaat nog even langs om jou te zien (en knuffelen)! Bij binnenkomst hoort hij je huilen en haalt hij je meteen uit de kinderwagen. Overdag slaap je hier meestal in (op een koele plek in de gang of huiskamer).
Mama heeft een soort baker-slaapzakje gekocht waar je enorme rukken mee maakt; je handjes kunnen er niet uit dus je kunt jezelf niet wakker maken door los-zwevende handen in je gezicht. Je blijft je huilmomentjes houden en strekt je dan ook helemaal, als een plank, maar slaapt ook uren achtereen. En de nachten: dan slaap je steeds tot minimaal 06.00 uur door...hou vol vent!
Zondag 11 juli is een hele bijzondere dag: Nederland speelt de finale tegen Spanje op het WK in Zuid Afrika. Voor de laatste keer doen we de oranje romper aan. Met ongeveer 25 buren kijken we de wedstrijd bij Wim en Saskia. Jij ligt heerlijk in de kinderwagen in de tuin, terwijl wij binnen op de zelfgemaakte tribunes zitten. Allen in het oranje moedigen we de spelers aan, maar helaas.....het mag niet baten. Spanje scoort in de verlenging net voor tijd de beslissende goal.