Logeerpartij Grave

Op vrijdag 25 januari 2013 was het eindelijk zover, dat wij een Kupertje te logeren hadden in ons nieuwe huis aan de Leuvensestraat nummer 12 ! De dag van te voren was al alles klaar gezet in de logeerkamer: het bedje , verschoonmatrasje, handdoeken en ...... niet te vergeten het muziekje in de vorm van een koetje, dat ronddraaiend zo'n aardig deuntje draait en ook je twee zusjes altijd zo leuk vonden! Ik haalde je op met de auto bij jullie thuis in Rosmalen, waar Renske je al opgehaald had bij de peuterspeelzaal, waar je nog maar net in de groep van de Tornado`s thuishoort. Je praatte honderduit tijdens de rit naar Grave en wilde graag muziek horen, ook al stond de klassieke zender op. We boften geweldig wat het weer betreft; de dagen er voor was er een dik pak sneeuw gevallen, dus ons rode sleetje stond al klaar, afgesopt en wel. We hebben na je middagslaapje nog met ons tweetjes een mooie tocht gemaakt, op de slee, jij lekker dik ingepakt in het skipak, dat jouw mamma, met de warme laarsjes en handschoenen en shawl in een van de tassen had gedaan. Op een prachtig schoon stuk sneeuw bij de dahliakas aan de Lovendaalsingel hebben we allebei - omdat we erg dorst hadden - een grote hap genomen, en dat vond je kennelijk een echte sensatie; misschien ook niet echt slim om te doen van oma, maar, je moet toch wel weten dat het in principe kan als je buiten de "bewoonde" wereld van auto’s, mensen, poezen en honden bent. Je kwam met knalrode wangen weer thuis met mij. Je liet je het avondeten goed smaken; vis, gebakken aardappeltjes en lekker rauwkost in vorm van witlof met appelstukjes, rozijntjes, vers gekraakte walnoten en vinaigrette. Als toetje: kwark met bosbessen, die ik nog zelf heb geplukt (uit de vriezer natuurlijk, gebonden met wat custardpoeder).

De zaterdag begon vroeg voor mij, oma. Je was al om kwart voor 6 aan het zingen en geluidjes maken, en riep na een half uurtje concert : oma, ik ben wakker! Ik hoopte dat je nog zou indutten, maar dat was ijdele hoop. Zaterdag zijn we na het gebruikelijke ochtend-ritueel d.w.z. koffie zetten, omstandig ruiken aan de vers gemalen koffie, melkschuim maken en espresso, wafel warm maken in de broodrooster, poedersuiker er op en dan samen genieten, jij in de kinderstoel en ik er naast, na het aankleden alweer met de slee, dit keer naar het stadje gegaan, naar de bibliotheek na het ontbijt met opa, die nu wakker was. Je vloog meteen op de puzzels af en hebt er heel wat gemaakt; soms iets te hoog gegrepen voor je leeftijd, en dan werd je natuurlijk ongeduldig, ook al hielp ik je dan. Ik kon goed merken, dat je een hoge mate van routine aan de dag legde! Ondertussen zocht ik alvast wat boekjes uit om thuis te lezen; puzzels ging helaas niet om logistieke redenen; slee met Teun, nog wat boodschapjes onderweg e.d. Na de boterham maar liefst 3 uur geslapen; ik maakte me bijna ongerust. Eenmaal wakker speelde je uitgelaten met de rode ballon die je in het centrum bij AH had gekregen als een volleerde voetballer. De pasta 's avonds ging er vlot in en uiteraard ook het toetje. Rond 19.00 uur ging je weer de koffer in en sliep meteen in. Ondertussen bedacht oma een plannetje; het zou al vannacht gaan dooien en regenen, dus het zou iets binnen moeten zijn; wetend dat je dol bent op water, was de keus snel gemaakt: het zwembad in Grave. Je was weer vroeg wakker. Na een paar uurtjes spelen gingen we met ons tweetjes met de auto naar het zwembad. Je was enthousiast, maar bibberde de hele tijd, zodat ik maar besloot naar het extra verwarmde peuterbadje en bubbelbad te gaan. Dat vond je kennelijk veel fijner en je plaste in het rond, speelde met andere kindjes en genoot zo te zien erg. Je wangen werden steeds roder, en na wat fruit en eten toen we thuiskwamen, sliep je weer uren als een roos. Vanmorgen was je tegen 7 uur wakker en holde je als gewoonlijk hard door het huis en was je aanstekelijk vrolijk; we lazen in de boekjes van de bieb, je hielp me met allerlei huishoudelijke klusjes en daar genoten we samen van. Als je af en toe boos was, bond je snel in als we er niet teveel aandacht aan besteedden, a.h.w. negeerden. Dan koos je na verloop eieren voor je geld. Je pakte resoluut al je jasje toen je vanochtend je mamma weer zag! Tranen van emotie bij haar en oma, en jij was helemaal opgewonden; ik had je vanmorgen wel verteld dat ze jou zou komen halen, maar je had er niet al te veel aandacht aan besteed. Je was – resumerend - een lieve, hartveroverende logee. Over 2 weekjes kom je weer hier logeren als je pappa, mamma en zusjes op wintersport gaan. Daarom laten we je bedje maar mooi staan op de logeerkamer ....... Dikke kus, Oma Irene.

Peuterspeelzaal

Begin januari 2013 neem je na 2 jaar afscheid van het goudvisje; de Ijsberen. Je hebt het hier altijd ontzettend naar je zin gehad, ook al ging het afscheid soms wat moeizaam, zeker de laatste maanden omdat je er nog maar 1 dag per week naar toe ging was het altijd weer even wennen bij het brengen.

Maar eenmaal daar heb je altijd hele fijne dagen gehad. Je ging altijd graag naar de dieren op de kinderboerderij en naar de gym. We vertelden jou pas een dag tevoren dat het je laatste zou zijn, want echt begrijpen zou je dit toch nog niet echt. Je laatste dag heb je een mooie krokodil getrakteerd. Jouw leidsters zullen je echt missen want genoten altijd erg van jouw enthousiasme, gekletst en stoere dingen; ze hebben nog een leuk stukje in jouw plakboek geschreven. Ondertussen heb je ook al kennis gemaakt op de peuterspeelzaal (psz)in onze wijk. Daar ga je namelijk half januari starten op de groep: de Tornado's (toepasselijk!). Je gaat dan elke woensdag en vrijdagochtend daar spelen. Toevallig is een van de leidsters daar, Liezeth, een bekende van mama. Jouw andere juf heeft Martine. Bij de kennismaking en inloopochtend is mama er nog bij, maar uiteraard de eerste echt ochtend zal mama jou daar alleen laten. Mama kan tevoren niet zo goed inschatten hoe je hiermee om gaat. Je was die eerste twee keren wel heel ontspannen en enthousiast aan het spelen met van alles. Als om je heen het ene na het andere kind het op een huilen zet en aan vader of moeder's been gaat hangen zwaai jij mama stoer uit bij de deur; geen centje pijn! Daaag mama! Wat ben je toch een grote vent. Als ik je op kom halen ben je fijn aan het spelen maar pak je meteen je jas als je mij ziet (het was leuk....maar nu jij er bent gaan we toch wel meteen naar huis?). Je hebt een goede start gemaakt daar en geniet van de activiteiten die worden aangeboden en het nieuwe, uitdagende speelgoed.

Wintersport

Met kerst gaan we naar de sneeuw! Je hebt er al mee kennis gemaakt in Rosmalen en je prachtige ski-pak al aan gehad, maar nu mag je heus mee op wintersport naar Oostenrijk. Mama heeft kleine skischoenen een helm (red devil!)en ski's gekocht want wie weet wil je wel meer dan alleen maar op een sleetje rijden? De autorit gaat heel er goed. Slapen ho maar dus je komt wel bekaf aan, maar steelt bij de receptie meteen de show van de beheerder achter de balie. Het is een fijn appartement en je slaapt in je eigen tentje bij papa en mama in de kamer. Gezellig wakker worden dus samen bij ons. Als we de eerste dag de meiden bij de skischool willen opgeven voor les deze week vraagt de juffrouw achter de balie of jij ook komt skieen. Jij? Daar ben je toch nog te klein voor, dit is toch vanaf 3 jaar? Gewoonlijk wel zegt ze, maar er zit nu ook een kindje van 2 1/2 jaar en het ene kind is het andere niet... Dat weten wij ook inmiddels. En aangezien je het mag proberen en elk moment weer kunt afhaken durven we dit wel aan met jou. Je gaat op de latten morgen! Even lekker sleeen vandaag nog en heel even op de ski's staan met die lastige, stugge ski-schoenen (vindt mama, want jij vindt het prima met die schoenen aan). Op het bergje van papa naar mama glijden; handjes op de knieen en gaan! Ze gilt het uit van je pret en al helemaal als je valt. Ja, dit is misschien toch wel iets voor jou! Je bent een echte doorzetter.

De volgende ochtend brengt papa jou naar het ski-klasje in een gezellige sneeuwtuin onderaan in het dal met allemaal hindernissen, poortjes en veel, heel veel ski-juffen. Gelukkig is er veel sneeuw gevallen voordat wij aankwamen, want het is boven 0 graden dus niet erg koud..en de sneeuw wordt elke dag minder. Mama brengt jouw zussen naar hun skiklasje en heeft de ochtend 'vrij'. Papa gaat skieen en ik haal jou om 12.00 uur weer op. Om 11.00 kan mama het niet laten om vanachter een geparkeerde auto jou te bespieden en een foto te maken. Het zag er heel schattig uit en je had ook echt lol. Maar mama wist al; als Teun haar maar niet ziet... Hoe het kan snapt ze nog steeds niet, maar binnen enkele minuten heb jij mama in het vizier en ben je klaar met het skieen. Het is dat je zelf je skies nog niet uit kunt doen, maar anders had je ze acuut los geklikt en was je uit de sneeuwtuin gestapt. Je riep mama en toen die zich omdraaide zette je het op een huilen. Toen mama om 11.45 weer terug kwam was je (nog!) aan het huilen en heeft mama je maar vroegtijdig opgehaald. Het ging volgens de juffen zeer goed, tot dat mama in beeld kwam. Morgen nogmaals proberen? Wel ja; maar papa moet brengen; dat werkt misschien beter? Volgende dag dus weer naar het klasje. Je vond het prima om de ski schoenen weer aan te doen en had praatjes voor tien totdat je voor de sneeuwtuin stond en door had dat papa jou daar heen wilde brengen. Dat was niet jouw plan! Huilend dus naar binnen en het beste was maar dat papa snel weg ging. Het huilen stopte gelukkig snel. Maar ook papa kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en wilde rond 11.00 vanuit een koffietentje jou bespieden, maar ook dit zag je direct (en dat terwijl papa binnen stond!). Jammer, dat was het voor jou; je eerste ski-ervaring, verpest door jouw nieuwsgierige ouders, haha!

Op de slee heb je je de rest van de week heerlijk vermaakt en hebben we genoten voornamelijk 's morgens (want 's middags sliep je lang). Er was 1 hoogtepunt tijdens deze week: het zien van de piste bully! Wauw dit maakte indruk (en hij stond gewoon stil!). Ook de sneeuwschuiver die er naast stond trok jouw aandacht en deze voertuigen wonnen het van het slee-plezier. Ook de ski-bus die elke 10 minuten de parkeerplaats op kwam draaien bij de slee-weide ontging jou niet. Dan liet je alles uit je handen vallen en bleef je de bus nakijken net zo lang totdat hij niet meer te zien was. 's Middags schoof je uiteraard aan voor de apres ski als de meiden uit de les kwamen. De ene dag bleef papa 's morgens bij je en mama 's middags en de andere dag draaiden we dit om. Het was een heerlijke week om met z'n allen weg te zijn en in de sneeuw te spelen, maar met carnaval gaan we toch nog een keertje zonder jou! Jij mag die week bij de beide opa's en oma's logeren; ook leuk!